نام کامل: Clash Royale

سال انتشار: 2 مارس 2016

توسعه ­دهنده: Super cell

سیستم ­عامل:Android, IOS

رده سنی:

  • + 7 (google play)
  • + 9 (App Store)

         صدای تشویق مردم از هنگامی که وارد استادیوم و صحنه ­ی نبرد می­ شویم شنیده می ­شود که با توجه به فضای دیداری بازی ما را به یاد شوالیه­ ها می ­اندازد. بعد از ورود به بازی سه قلعه آبی می­بینیم که باید با مدیریت و چینش استراتژی و انتخاب کارت مناسب از آن­ ها محافظت کنیم و سه قلعه ­ی قرمز که باید به آن­ها حمله کنیم و خرابشان کنیم.

         کارت­های زیادی هستند که باید آن­ ها را باز کنیم. بچه اژدها، اسکلت غول­ پیکر، سنگ قبر و . . هر کدام از کارت­ها (به عنوان اسلحه بازی­کن) در میدان نبرد ظاهر و ویژگی­ های خاص خود را دارند.

         از دیگر بخش ­های بازی می توان به­ رقابت آنلاین تک به تک یا دو به دو، خرید سکه، الماس (Gem)، ارتقا کارت و . اشاره کرد.

         از نکات مثبت بازی تاکید بر هم­کاری است. این اتفاق در رقابت دو به دو و قبیله ­ای دیده می­شود. در رقابت دو به دو این باید دو نفر با هم هم­کاری کنند تا برنده رقابت شوند. همین ­طور وقتی قبیله­ ای تشکیل داده شده، ممکن است یکی از اعضا تقاضای حمایت شدن را به وسیله­ ی کارتی داشته باشد. اگر شخص دیگری از اعضای قبیله کارت خود را اهدا کند

[1] بازی او را تشویق می­کند. مدیریت کارت­ ها یک مسئله­ ی استراتژیک است که بازی­کن باید برای بازی کردن آن را حل کند. این که کارت­ ها چه  هنگام ارتقا یابند. کدام کارت­ ها در صحنه­ ی نبرد باشند. و در صحنه­ کدام یک از کارت­ها انتخاب شوند باعث پیروزی یا شکست در بازی و تقویت توان محاسبه بازی­کن می­شود، چرا که فرد با محاسبه ­ی هزینه و فایده و انتخاب و دیدن نتایج انتخاب می ­تواند کسب تجربه کند. شاید بتوان گفت یکی از عوامل مشهور شدن و پردانلود بودن بازی جذابیت و زیبایی شخصیت­ ها و حرکات ایشان است، همه چیز بامزه و با نمک است. همین ­طور سطح خشونت آشکار بازی بسیار کم است. در بازی از خون اثری نیست و زد و خوردها هم از نمایی دور دیده می­شوند، بنابراین بازی ستیزه­ جویی را در بازی­کن نوجوان تقویت نمی­ کند از نکات جالب بازی بخش TV Royal است که شما در آن جا می ­توانید با دیدن فیلم مبارزه ­ی دیگران کسب تجربه کنید و استراتژی ­های مختلف را ببینید و از آن­ها یاد بگیرید! مسئله­ ی مهم این بخش آموختن از دیگران و کسب تجربه در بازی است. مسئله­ ای که شاید هم بامزه باشد و هم تعجب­ برانگیز و فقط هم به کلش محدود نمی ­شود، ردپای سحر و جادو در بازی ­هاست، گاهی جادو بر همه ­ی مخلوقات برتری دارد. دیگر این که در بازی تقریبا همه ­چیز را می­ توان خرید. یا الماس بده و صندوق را باز کن یا صبر کن، آن هم حداقل سه ساعت! یا پول واقعی بده، الماس بخر و شکلک­ های جدید، کارت­ های جدید و . باز کن یا با صرف مقدار خیلی زیادی از زمان به سختی یکی از آن­ها را به دست آور. بازی همواره بازی­کن را در موقعیتی قرار می­دهد که مجبور باشد بین صبر زیاد و پرداخت پول واقعی یکی را انتخاب کند. گویا می­ خواهد بگوید که زمان و پول برابرند. در آخر بد نیست اشاره کنیم به این که اگر چه خشونت بازی بسیار لطیف و کم است اما حد کمی از به مبارزه طلبیدن و تقویت رقابت ­طلبی و تحریک خشم همین­طور انتقام­جویی در بازی دیده می­شود. و این شاید بچه ­ها را کمی بیش­تر خشونت ­جو کند.

         در مصاحبه­ای از چند کودک ایرانی پرسیده شده بود که به نظر شما اگر بتمن و رستم با هم بجنگند، کدام پیروز می­ شود؟! بیش­تر کودکان، شخصیت­های غربی را پیروز این نبرد دانسته­ اند. این بازی و بازی­ های شبیه آن در کنار انیمیشن­ های غربی موجب شده ­اند تا کودکان ایرانی ما اندک اندک اسطوره­ های شرقی را فراموش کرده و با اسطوره­ های بیگانه غربی احساس هم­دلی کنند. منتظر آن روز نزدیکی هستیم که بتوانیم دلاوری­های اسفندیار، وطن ­پرستی رستم، جوان­مردی سیاوش، غیرت آرش، ظلم­ ستیزی کاوه و پهلوانی پوریا را در قالب بازی­هایی هیجان­ انگیز و مخاطب ­پسند به نمایش بگذاریم. انشالله.

         خوب است حواس ما به این نکته باشد که بازی امکان چت دارد و هر کسی که در قبیله باشد می­ تواند با دیگران چت کند، شماره رد و بدل کند، با موضوعاتی آشنا شود که تا به حال آشنا نبوده، قرار بگذارد و . چون بازی این امکانات را دارد خوب است قبل از این که فرزندمان را با این محیط تنها بگذاریم برای او توضیح دهیم که مراقب تهدیدهایی که در کمین اوست باشد، به هر پیش­نهاد دوستی جواب مثبت ندهد، خارج از فضای بازی بحثی را مطرح نکند چرا که مخاطب تو یک غریبه است.

         مورد بعدی حایز اهمیت است این است که در این بازی شما می ­توانید پول واقعی خرج کنید و پول مجازی خریداری کنید. کودک ما باید در این فرآیند مهارت هزینه ­کردن را بیاموزد. برای رشد بهتر او نباید در مقابل پافشاری او تسلیم شویم.

         بازی بسیار علاقه­مند است که بازی­کن را به سوی بازی برگرداند. به همین دلیل هشدارهایی

[2] می­فرستند تا مثلا بگوید که صندوق­ هایت بازشده­ اند و بازی­کن وقتی بازی را باز می­کند که داخل صندوق­ ها را ببیند، یک دست بازی هم خواهد کرد که جای صندوق پر شود، تعداد دفعات زیاد بازگشت ناخواسته به بازی، خطرناک است. اولین مسئله­ این است که بازی بخشی از زندگی و دغدغه­ ی فرد خواهد شد و شخص نمی ­تواند از آن دل بکند و تمرکزش در همه­ ی حالات پیش بازی­ است، دومین مسئله صرف زمان زیاد برای بازی است. که چون این صرف زمان خُرد خرد و کوچک کوچک است ممکن است دیده نشود اما موثر خواهد بود. مراجعه پی ­درپی و ناخودآگاه به بازی مثل هر تکرار ناخواسته­ ی دیگری می­ تواند اعتیادآور باشد. پیش­نهاد ساده ما این است که هشدار بازی را خاموش کنید یا به آن اهمیت ندهید 

 


مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها