بسم الله الرحمن الرحیم

شناسنامه:

نام کامل: Clash Royale

سال انتشار: 2 مارس 2016

توسعه­دهنده: Super cell

سیستم­عامل:Android, IOS

رده سنی:

• + 7 (google play)
• + 9 (App Store)

روایت بازی

         صدای تشویق مردم از هنگامی که وارد استادیوم و صحنه­ی نبرد می­شویم شنیده می­شود. با توجه به فضای دیداری بازی ما را به یاد شوالیه­ها می­اندازد. سه قلعه که باید با مدیریت و چینش استراتژی و انتخاب کارت مناسب از آن­ها محافظت کنیم، که قلعه­های ما هستند و آبی. و سه قلعه­ی قرمز که باید به آن­ها  حمله کنیم و خرابشان کنیم. کلی کارت مختلف که باید آن­ها را باز کنیم. بچه اژدها، اسکلت غول­پیکر، سنگ قبر و . . هر کدام از کارت­ها در میدان نبرد ظاهر و ویژگی­های خاص خود را دارند.

         رقابت آنلاین تک به تک یا دو به دو، خرید سکه، الماس (Gem)، ارتقا کارت و . بخش­های مختلف بازی هستند.

تحلیل محتوای بازی

         از نکات مثبت بازی در رقابت دو به دو این است که باید دو نفر با هم هم­کاری کنند تا برنده رقابت شوند. همین­طور وقتی قبیله­ای تشکیل داده شده، ممکن است یکی از اعضا تقاضای حمایت شدن را به وسیله­ی کارتی داشته باشد. اگر کس دیگری از اعضای قبیله کارت را اهدا کند

[1] بازی او را تشویق می­کند.

         جا دارد حالا که صحبت از کارت شد، بگوییم که مدیریت این کارت­ها چه هنگام ارتقا و چه هنگام انتخاب درصحنه­ی نبرد باعث تقویت توان محاسبه می­شود، چرا که فرد با محاسبه­ی هزینه و فایده و انتخاب و دیدن نتایج انتخاب می­تواند کسب تجربه کند.

         شاید بتوان گفت یکی از عوامل مشهور و پردانلود شدن بازی جذابیت و زیبایی شخصیت­ها و حرکات ایشان است، همه چیز بامزه و با نمک است. همین­طور سطح خشونت بازی بسیار کم است. در بازی از خون اثری نیست و زد و خوردها هم آنقدر دورند که تقریبا مورد توجه قرار نمی­گیرند.

         از نکات جالب بازی بخش TV Royal است که شما در آن جا می­توانید با دیدن مبارزه­ی دیگران کسب تجربه کنید و استراتژی­های مختلف را ببینید و از آن­ها یادبگیرید! مسئله­ی مهم این بخش آموختن از دیگران و کسب بجربه است.

         مسئله­ای که شاید هم بامزه باشد و هم تعجب­برانگیز و فقط هم به کلش محدود نمی­شود، ردپای سحر و جادو در بازی­هاست، در حالی که ردپای خدا حس نمی­شود، گاهی جادو بر همه­ی مخلوقات برتری دارد.

         دیگر این که در بازی تقریبا همه­چیز را می­توان خرید. یا الماس بده و صندوق را باز کن یا صبر کن، آن هم سه ساعت . .یا پول واقعی بده، الماس بخر و شکلک­های جدید، کارت­های جدید و . باز کن یا با صرف مقدار خیلی زیادی از زمان به سختی یکی از ان­ها را به دست آور. بازی همواره بازی­کن را در موقعیتی قرار می­دهد که مجبور باشد بین صبر و پول دادن یکی را انتخاب کند. گویا می­خواهد بگوید که زمان و پول برابرند.

         در آخر بدنیست اشاره کنیم به این که اگر چه خشونت بازی بسیار لطیف و کم است اما حد کمی از به مبارزه طلبیدن و تقویت رقابت­طلبی و تحریک خشم در بازی دیده می­شود. و این شاید بچه­ها را کمی بیش­تر خشونت­جو کند.

کمی عمیق­تر

         از بچه­ای بپرسید اگر بتمن و رستم با هم بجنگند، کدام پیروز می­شود؟! بچه که تا به حال فیلم­ها و پویانمایی­های بتمن را دیده، بازی­هایش را انجام داده و شاید حتی کمیک­هایش را خوانده در حالی که شاید یکی دوباری اسم فردوسی، شاه­نامه و رستم را آن هم احتمالا در کلاس درس شنیده باشد به شما توضیح خواهد داد که بتموبیل (ماشین بتمن) چقدر احتمالا از اسب رستم سریع­تر است و بتمن فلان لباس و زره را دارد. و بچه شاید اصلا نداند که رخش خودش وقتی رستم خواب بوده اژدهایی کشته، خود رستم چه جان­فشانی­ها برای مردم و کشورش کرده، از هفت­خوان گذشته و . اگر بخواهم سر اصل مطلب برویم باید بگوییم: با این روش ما خیلی زود خود را فراموش خواهیم کرد، یادمان خواهد رفت که، که بودیم. بتمن با این که ابرقهرمانی است که کارهای خوب می­کند اما نهایتا یک ایده­آل غربی است برای دنیای مدرن، مگر ایده­آل­های ما چه کاستی­هایی داشتند که باید به سراغ ایده­آل­های غربی برویم؟

کمی با بچه­ها گپ بزنیم

         خوب است حواس ما به این نکته باشد که بازی امکان چت دارد و هر کسی که در قبیله باشد می­تواند با دیگران چت کند، شماره رد و بدل کند، با موضوعاتی آشنا شود که تا به حال آشنا نبوده، قرار بگذارد و . این به این معنی نیست که جلوی بچه­ها را بگیریم که کلا بازی نکنند، بلکه می­توانیم با هم بازی کنیم یا لااقل با ایشان قبل از بازی صحبت کنیم که به کسی اطلاعات شخصی­شان را ندهند، یا توضیح دهیم که آدم­ها ممکن است در فضای اینترنت هویتی داشته باشند که با هویت آن­ها در دنیای واقعی متفاوت است. اما راه­حل نهایی همراهی با بچه­ها در محیط بازی است، همان­طور که دست آن­ها را در خیابان رها نمی­کنیم، در دنیای مجازی هم نباید بچه­ها در محیط­های ناشناخته تنها گشت و گذار کنند.

         مورد بعدی که حایز اهمیت است: در بازی شما می­توانید پول واقعی خرج کنید و پول مجازی خریداری کنید. خوب است به بچه­ها توضیح دهید که هدف بازی از این کار چیست است و هدف آن­ها از بازی کردن چیست . بچه­ها متوجه خواهند شد و با شما همراهی خواهند کرد.

         بازی بسیار علاقه­مند است که بازی­کن را به سوی بازی برگرداند. به همین دلیل هشدارهایی

[2] می­فرستند تا مثلا بگوید که صندوق­هایت بازشده­اند و بازی­کن وقتی بازی را باز می­کند که داخل صندوق­ها را ببیند، یک دست بازی هم خواهد کرد که جای صندوق پر شود، نرخ بازگشت بالای به بازی خطرناک است، اولین مسئله­اش این است که بازی بخشی از زندگی و دغدغه­ی فرد خواهد شد و شخص نمی­تواند از آن دل بکند و تمرکزش در همه­ی حالات مثلا پیش صندوق­هاست، دومین مسئله صرف زمان زیاد برای بازی است. که چون این صرف زمان خُرد خرد و کوچک کوچک است ممکن است دیده نشود اما موثر خواهد بود.

نمودار و خلاصه